جاده خاکی گلی این روستا با کوچکترین بارندگی تبدیل به باتلاق شده و تردد با مشقت و توسط چارپایان امکانپذیر خواهد بود. عملا با بارندگی ها ارتباط ان تا فروردین سال بعد قطع می شود.

بارندگی های شدید زمستانی منجر به فرسایش شدید خاک و ایجاد دره عمیقی بین این روستا و دنیای خارج گردیده است، بیش از چندین سال است که هیچ وسیله نقلیه ای به علت نبودن پل ارتباطی به ان روستا تردد ننموده و مردم سخت کوش ان روستا مایحتاج خود توسط الاغ از آن سمت دره با چارپایان و بر دوش خود از شهر سوق به روستا انتقال می دهند.

این روستا در اوایل انقلاب با تاسیس وزارت جهاد سازندگی و همت براردران جهادی نسبت به لوله کشی اب شرب اقدام گردید و دیری نپایید به علت تلخ شدن اب و عدم توسعه سیستم ابرسانی به دیگر روستاهای مسیر لوله، اب از راه نرسیده قطع و به علت بلا استفاده بودن مسیر لوله کشی، قسمتی از تاسیسات لوله کشی ان نیز توسط عده ای در منازل کپری روستاهای اطراف مورد استفاده قرار گرفت.

با ادغام وزارت جهاد سازندگی عملا این روستا تنها حامی و فریادرس خود را نیز از دست داد، و هیچ مرجعی برای رسیدگی به مشکلات این روستا وجود ندارد و شکایات آنها در ادارات مختلف استان و شهرستان روزانه به همدیگر پاس داده می شوند.

در حال حاضر اب اشامیدنی روستا توسط زنان و بار چارپایان(تصاویر پیوست) از شهر سوق به روستا حمل می گردد و بعضا توسط فرزندان کوچ کرده به شهر یا توسط تاکسی تلفنی با کرایه زیاد به علت ناهموار بودن جاده به نزدیکی روستا برای والدین و فامیل خود انتقال داده می شود.

خانمی مقیم موردراز که سوار بر الاغ در حال حرکت به سوی شهر سوق جهت پر کردن بشکه های پلاستکی اب جهت مصرف یک روزش بود می گفت قبلا تانکر جهاد برای روستاها آب اشامیدنی می اوردند ولی چند سالی هست که دیگر اینجا نمی اورند ولی به سایر روستاها با تانکر ابرسانی می کنند. وی همچنین گفت زمستان گذشته با چند زن دیگر قصد عبور از روخانه را داشتیم ، چادرهایمان را دور کمرمان گره زدیم و کمر همدیگر را گرفته و با هزار مشقت از عرض رودخانه عبور کردیم ولی خدا رحم کرد، نزدیک بود همگی با جریان آب غرق شویم.

به همین دلیل سالیانه تعدادی از احشام انها در مسیر رودخانه تلف میشوند.

بخشداری و شهرداری سوق نیز به علت قلت امکانات ، مشکلات حقوق پرسنل و عدم تخصیص اعتبارات عمرانی به آن روستا، نتوانسته هیچگونه کمکی در جهت رفع مشکلات و امکانات اولیه این روستا اقدامی به عمل آورد.

یکی از اهالی روستا عنوان کرد بعد ازشکایات مکرر و نامه نگاری های زیاد ، سال گذشته کارشناسی از اداره راه یاسوج برای بازدید به روستا امد به طعنه و تمسخر و حالت تحقیر آمیز گفت: "شما فقط چند خانوار هستید، چرا این همه سر و صدا می کنید؟!" .

مدرسه روستا هم به دلیل نداشتن معلم سالها قبل تعطیل و تعدای از خانواراها که دانش آموز داشتند برای ادامه تحصیل فرزندانشان از روستا به شهر سوق و لنده مهاجرت نموده یا بعضا فرزندانشان را جهت ادامه تحصیل به منزل افراد فامیل خود در سوق فرستادند.

برای رهایی از گزند سرمای خشن ، از نفت سفید و سیلندر گاز مایع برای گرمایش و پخت و پز استفاده می کنند. نفت سفید در اطراف دره در بشکه های فلزی ذخیره سپس در دبه های کوچک فلزی یا پلاستیکی به روستا توسط اهالی حمل می گردد.

طبق اظهارات اهالی روستا با پیگیری های متعدد جهت برخورداری از نعمت! برق، کارشناسان اداره برق هم به روستا برای کارشناسی قدم رنجه فرمودند و گفتند هزینه برق آن بیش از 200 میلیون تومان! است که برای سال اینده! باید مورد بررسی قرار گیرد.

بسی جای شگفتی است که چرا شرکت برق به جای هزینه گراف پایه کوبی و برق کشی برخی از روستاهای کم جمعیت و نقاط صعب العبور روستایی از سیستم انرژی پاک خورشیدی استفاده نمی کند؟! با هزینه بسیار کم می توان در کمتر از یک سال با توجه به تبلیغات و آمادگی وزارت نیرو همه روستاهای چند خانواری کشور را در قالب یک طرح ضربتی و جهادی از طریق انرژی خورشیدی از نعمت روشنایی محدود برق بهره مند ساخت.

شغل مردم این روستای زیبا و توریستی دامداری و کشاورزی است، سالیان سال است که با این مشکلات و امکانات اولیه دست و پنجه نرم می کنند، زمستان به علت طغیان رودخانه سرکش و دره عمیق و بی رحم در محاصره کامل خشم طبیعت قرار می گیرند و ارتباط انها با دنیای خارج بطور کامل قطع می گردد و در صورت وقوع حوادث تنها از طریق بالگرد! امکان کمک رسانی به انها وجود دارد.

فرسایش خاک این روستا به علت رسی بودن بسیار زیاد است و در صورت عدم توجه به دیوار سازی دره حائل در چند سال اینده این روستا توسط طغیان رودخانه و گسترش عرض دره بلعیده و از روی نقشه جغرافیایی کشور محو! و تپه روستای موردراز در پشت سد مارون! مدفون خواهد شد.

تنها وسیله ارتباطی و خدمتی که این روستا از ان بهره مند است، امواج ضعیف الهی و فرا زمینی تلفن همراه اول! بوده که تصادفا! تپه آن روستا را تحت پوشش قرار داده است.

این روستای دیرینه در گذشته های نه چندان دور از رونق و حیات زیادی برخوردار بود و بخش بزرگی از نیازهای لبنیاتی سوق و حتی بهبهان را تامین می کرد، بطوریکه آثار آسیاب آبی در آن روستا هنوز خودنمایی می کند.

یکی از زیبا ترین عکسهای استان(پیوست) که در اکثر سایتهای و بروشورهای تبلیغاتی و همایش ها چاپ می گردد مربوط به همین روستای موردراز است، و اگر این روستا مورد توجه قرار گیرد با ترمیم آسیاب آبی ان و احداث زیرساختهای اولیه گردشگری می تواند به عنوان قطب گردشگری در شهرستان مطرح گردد.

لذا با توجه به مشکلات و برخوردار نبودن از کوچکترین امکانات به ترتیب الویت و فوری بودن قبل از بارندگی های شدید زمستانی پیشنهاد می گردد بصورت اضطراری از بودجه حوادث غیر مترقبه ( بنا بر شنیده ها در زمان صدارت استانداران گذشته فقط در یک سال 17 میلیارد تومان! از بودجه حوادث غیر مترقبه! استان صرف خرید خودرو هایلوکس و پارس جهت مدیران وقت استانداری! شد.) جهت کمک فوری به این روستا اقدام گردد:

· احداث حداقل پل موقت بوسیله لوله قطور در چند روز آینده.

· شن ریزی جاده خاکی و آبنما محدود فوری روستا تا هنگام بارندگی حداقل تردد تا نزدیکی روستا وجود داشته باشد.

· تخصیص فوری یک دستگاه دیزل ژنراتور یا نصب پنل خورشیدی 10 تا 20 کیلو وات.

· تخصیص یکدستگاه تانکر چرخدار جهت ذخیره اب آشامیدنی روستا.

· نصب یک دستگاه ریپیتر یا میکرو BTS خورشیدی همراه اول.

· پیشنهاد تشکیل جلسه شورای اداری شهر، شهرستان و یا استان در موردراز.

جناب آقای دکتر روحانی رییس جمهوری محترم و استاندار محترم استان نیازهای اولیه این روستا شاید با مبلغ 100 میلیون تومان قابل حل باشد، ایا سزاوار است انها از حداقل امکانات اولیه برخوردار نباشند؟

دره موردراز یکی از زیباترین مناظر استان

دره زیبای موردراز در فصل بهار

بشکه های نفت! سفید برای تامین گرمایش

مدرسه متروکه روستای موردراز سوق

فرسایش شدید خاک به علت بارندگی، در صورت عدم مهار فرسایش خاک، روستا در پشت سد مارون مدفون خواهد شد.

کمتر از دو ده پیش این دره جوی آب کوچکی بود ولی حالا...

با کوچکترین بارندگی در فصل زمستان عبور از دره به علت عرض زیاد مطلقا امکان پذیر نیست

وسیله نقلیه جهت حمل آب از شهر سوق به روستای موردراز

دامدار روستای موردراز

آسیاب ابی و محاصره روستا توسط دره عمیق و فرسایش شدید خاک